شاعر: ہرپریت پتو
پانی نُوں سنکوچ کے ورتو
پانی تاں انمول ہے
ایس کر کے ہی جیون ساڈا
جے پانی ساڈے کول ہے
ہوا تے پانی دوویں چیزاں
ساڈے لئی ضروری اے
لاپروائی اسیں کیوں کرئیے
کیہ ساڈی مجبوری اے
مفت دے وچ ملیاں چیزاں
کدے ناں کھلواڑ کرو
قادر دے وچ قدرت وسدی
اُس دا ستکار کرو
اُنا ورتو جِنی ضرورت
بے ارتھ کدے گواؤ ناں
نلکا ٹوٹی بند کر دیوو
کھلے چھڈ کے جاؤ ناں
سبھ دے حصے پانی آیا
کیہ پشو پنچھی رُکھ تائیں
اوہ جتھوں پیندے اوتھے نہاوندے
جان نہ دِندے بُوند اجائیں
پتو، اوہناں توں سکھیے آپاں
پانی جے بچاؤنا ہے
سبھ توں وڈی سیوا ہے ایہہ
حصہ اساں نے پاؤنا ہے
ਪਾਣੀ ਅਨਮੋਲ
ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਸੰਕੋਚ ਕੇ ਵਰਤੋ,
ਪਾਣੀ ਤਾਂ ਅਨਮੋਲ ਹੈ।
ਇਸ ਕਰਕੇ ਹੀ ਜੀਵਨ ਸਾਡਾ,
ਜੇ ਪਾਣੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਹੈ।
ਹਵਾ ਤੇ ਪਾਣੀ ਦੋਵੇਂ ਚੀਜ਼ਾਂ,
ਸਾਡੇ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਏ।
ਲਾਪਰਵਾਹੀ ਅਸੀਂ ਕਿਉਂ ਕਰਦੇ,
ਕੀ ਸਾਡੀ ਮਜਬੂਰੀ ਏ।
ਮੁਫ਼ਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮਿਲੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ,
ਕਦੇ ਨਾ ਖਿਲਵਾੜ ਕਰੋ।
ਕਾਦਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤ ਵਸਦੀ,
ਉਸ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰੋ।
ਉਨਾਂ ਵਰਤੋਂ ਜਿੰਨੀ ਜ਼ਰੂਰਤ,
ਬੇ ਅਰਥ ਕਦੇ ਗਵਾਓ ਨਾ।
ਨਲਕਾ ਟੂਟੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਵੋ,
ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾਓ ਨਾ।
ਸਭ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਪਾਣੀ ਆਇਆ,
ਕੀ ਪਸ਼ੂ ਪੰਛੀ ਰੁੱਖ ਤਾਂਈ।
ਉਹ ਜਿੱਥੋਂ ਪੀਂਦੇ ਉੱਥੇ ਨਹਾਉਂਦੇ,
ਜਾਣ ਨਾ ਦਿੰਦੇ ਬੂੰਦ ਅਜਾਈਂ।
ਪੱਤੋ, ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੀਏ ਆਪਾਂ,
ਪਾਣੀ ਜੇ ਬਚਾਉਣਾ ਹੈ।
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸੇਵਾ ਹੈ ਇਹ,
ਹਿੱਸਾ ਅਸਾਂ ਨੇ ਪਾਉਣਾ ਹੈ।
ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਪੱਤੋ ਪਿੰਡ ਪੱਤੋ ਹੀਰਾ ਸਿੰਘ ਮੋਗਾ ਫੋਨ ਨੰਬਰ
9465821417
